زمینه و هدف: افراد با اختلال اضطراب اجتماعی به عنوان یکی از انواع اختلال های اضطرابی، علایم افسردگی را تجربه می کنند. یکی از عوامل موثر بر اضطراب نیز میزان احساس انسجام روانی است؛ ازاین رو مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی بهزیستی درمانی گروهی بر افسردگی و احساس انسجام روانی دانش آموزان دارای اضطراب اجتماعی انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مشغول به تحصیل در پاییز سال 1398 در مدارس دولتی دخترانه دوره دوم متوسطه در شهرستان بیرجند تشکیل دادند. نمونه مطالعه شده را سی نفر از دانش آموزان دختر مبتلا به اضطراب اجتماعی در دامنه سنی 15تا18 سال تشکیل دادند که از افراد واجد شرایط داوطلب به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه تخصیص یافتند. از مقیاس اضطراب اجتماعی (کانور و همکاران، 2000)، مصاحبه بالینی ساختاریافته (فرست و همکاران، 2007)، پرسش نامه افسردگی بک-ویرایش دوم (بک و همکاران، 1996) و پرسش نامه احساس انسجام (فلنسبرگ-مدسن و همکاران، 2006) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه آزمایش به مدت ده جلسه بهزیستی درمانی گروهی را دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ گونه درمانی ارایه نشد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های خی دو و تحلیل کوواریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS نسخه 24 در سطح معنا داری 0٫, 05=α,صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد، بهزیستی درمانی گروهی به طور معناداری سبب کاهش افسردگی (0٫, 008=p) و افزایش انسجام روانی (0٫, 002=p) دانش آموزان دارای اضطراب اجتماعی در گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه شد. همچنین بهزیستی درمانی گروهی به میزان 24٫, 4درصد بر کاهش افسردگی و 31٫, 3درصد بر افزایش احساس انسجام روانی تاثیر داشت. نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه حاضر نتیجه گیری می شود، تمرین های بهزیستی درمانی گروهی موجب ارتقای وضعیت روان شناختی دانش آموزان دارای اضطراب اجتماعی می شود.